Zindana inmiş deniz altının güvertesinde gibiyim,
Sular doluyor ağzıma kabarcıklar çıkıyor sanki,
Tabana indikçe güverte arıyorum soluklanmak için,
Yaşamak için bunca zindana nasıl dayanır insan,
Tırmalanıyor yüreğim sanki kaşıntı var ayaklarımda,
Zihnimden bulut gibi geçiyor zamanın eskimişliği,
Deryanın derinliğinde aramıyorum beni benliğimi,
Bu denizaltı acaba çıkar mı yüzeye bilmiyorum,
Bir gidiş ki sorma gitsin dalgalar dövüyor dış kabini,
Anlamsız yakarışlarla geçen zaman bakmıyor suratıma;
Ellerim birbirine kenetlenmiş yüreğim dargın ve dağınık,
Bu yola çıkmadan kestiremedim bileti bir kaçak yolcuyum,
Kuşlarla özlem gideren beynim denizin dibine demirlemiş,
Kaderime sorabilsem belki bilirdim hangi limanda yerim,
Bir umut türküsü peşinde koşarken denizaltına binmişim,
Güverte ararken derin sularda balıklara yem edildim,
Ömrümün nasıl geçtiğini soruyor ömür hırsızlarından biri,
Kulaklarımı tıkadım hava almasın sancı vuruyor beynime,
Kim düşürdü beni bu hale gemileri parçaladım geliyorum,
İskelesiz limanlara demir atacağım bakir yüreklerde yerim,
Dalgalar kıyıyı dövse fırtınalar yüreğimi yaksa da geçeceğim,
Kararım kati nice denizaltıları derinlere gömerek yükseleceğim,
Zamanın korkusuz azığı sırtında dertli cengâver süvarisiyim,
Kararan dünyanın yüreğinin ortasına insanlık abidesi dikeceğim,
Bir bilen olarak gitmek varsa kaderde bilen olarak yaşamak muradım,
Ey gönlümü yıkıp gönlümde taht kurduğunu sanan gönül yorgunlarım,
Dayanaksız yaşamak için çıktığım bu yolda bir zindana hapsoldum,
Özgürlüğe aşık bir kuş gibi hiçbir mekânda adres bırakmadım,
Mekânı dost bilenlerden kopalı seneler oldu ben zamanda yolcuyum,
Ey zaman! söylediklerime şahit ol sen bunları hâkim mi sanırsın,
Hakimlerin hakiminin huzurunda divana durulacak zaman çok yakın!
Hesap dürülmeden imtihan bitmeden özümle yüzleşmek derdim,
Söylediğimi herkesin anlayacağı gün hızla gelip çatmadan,
Yakalım gemileri çıkaralım çakılan kazıkları koşalım aldırmadan,
Gemi karaya toslamadan İskelesiz limana çabucak demir atalım!
Erol KEKEÇ/20.06.2021/19.01