Hasretimi yaktım bu gece
Ateşinde ısınıyorum
Yinede titremekte bedenim
Ve yinede aramakta sıcak tenini nefesim
Tanrım Tanrım ne olur al bu canı
Esir duyguların pençesinden
Kurtar beni bir zalimin gönül kafesinden
Ve eskisi gibi hür bırak gözlerimi
Yine dinlesin birileri bitmemiş cümlelerimi
Duysun feryatlarımı Mecnun olmaya aday yüzlercesi
Ve olsun çığlıklarım nice ayrılıkların güvencesi
Artık ne böyle sevmek olsun yeryüzünde
Ne de aydınlanmamış yıldız kalsın gökyüzünde
Vursun güneşin gece rengi ay kurusu tenlere
Ve esir düşmesin artık nice yürekler simsiyah gözlere
Ayrılığın kitabı yakılsın gönül ateşlerinde
Ve yazılsın aşkın ciltleri gönüllerde
Cellat vursun ayrılığın başını
Ve kimse kaldırmasın ibretlik naşını
Aksın nice insanların kanını emen yılanın kanı
Ve artık anlasın niceleri nicelerine olanı
Uçuşsun sevda güvercinleri gökyüzünde
Ve bulsun herkes kendini sevda ülkesinde
Kalmasın kimsenin gölgesi başkasının gölgesinde
Ve dönsün dursun yalan o ufacık hücresinde
Çoğalsın aşkın sancağı sevda ülkelerinde
Askerleri de çoğalsın tüm gönüllerde
Dalgalansın gururun bayrağı alında
Vursunlar prangaya umutsuzluğu sevda meydanlarında
Ya tükensin günleri umarsız düş ülkelerinin
Ya da belli olsun çizgileri kaderlerinin
Kırılsın dillere vurulan prangalar
Ve alkış tutsun aşka tutkun olanlar
Kurulsun sevda meclisi zalimlere ölüm desin
Ve güneş tenli yiğitler o zalimleri zincirlesin
Ufalansın gökyüzünde ayrılık taşıyan kuşların kanatları
Sevmeği bilmeyenlerin kaskatı olsun bakışları
Anlamasın kimse onların dilinden
Sürgün yesinler kendi ülkelerinden
Dolaşsın bedenleri Pir sultanlar misali dünyada
Yankılansın feryatları nice ağıtlarda
Pusatlansın gönüllere sevda zırhları
Konuşsun meclisin tertemiz aşıkları
Kadehleri vursun sevenler birbirine
Umutları yeşersin hasret türkülerinde
Tanrım Tanrım ne olur duy sesimi
Kırma sana şevkle haykıran hevesimi
Bükme umutlarımın dalını yere doğru
Uzanmışken kollarım ve sığınmışken yüreğim
Kaskatı olsun gözlerim ve dursun nefesim…
Ve gelsin Azrail canımı almaya …