3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
553
Okunma
ömrümün ilkbaharı
nasıl geçti
dallarım nasıl çiçek açtı
çiçeklerim bahar meyvelerine
nasıl dönüştü
henüz çocuktum
hiç anlayamadım ben
ömrümün yazında
yandım yandım
ayrılığın ateşinde kavruldum
bulutlar gibi
doldum doldum
kırkikindilerle sağanak olup
yeryüzüne yağdım...yetmezdi
aniden belirip gökyüzünden
eğilip toprağı öpen
gökkuşağı oldum ben
ömrümün sonbaharında
şiir oldum ben
gönlümden kağıt sayfalarına
gözyaşlarımın eşliğinde döküldüm
sayfaların üstünde
dağılan harflerle birlikte kuruyan
gözyaşı damlaları oldum ben
ömrümün kışında
nasıl olurum, bilemem ben
belki bulutlardan düşen
ilk kar taneleri gibi
henüz donmamış toprakta eriyip
kış çiçeklerine öz suyu olurum
hep yakarışlarımda
bunu dilerim ben
cahit
fıkırkoca
5.0
100% (6)
Cevap Yaz