O o’nu severdi
Ve şimdilerde yorgun dağınık
Korkunç bir yalnızlık asıldı boynuna
Ben dedim
Beni boş ver dedi
Bulutlar kara birer parça
Ve içimde zail bir şeyler yaşıyor
Anlatıyor ağlıyor zamana

O o’nu severdi
Bu yüzden hiç dokunma bana
Çek git dedi
Korkunç bir kimsesizlik asıldı hayatıma
Biz dedim
Ben çok geçtim dedi
Gök yağmur gibi damla damla
Ahir bir şeyler yaşıyor ruhumda
Susuyor gözlerini kapatıyor ancak sabaha

Ben kara tabutlar üstüne saklambaç oynarken kendi kendime
Toprağın alçak gönüllüğü gibi
Alnıma çakılmış bir ölüye verdim kendimi
Kan derdim et ve irin ektim
Şimdi ellerimde belirsiz bir günah kimsesizsim

O o’nu severdi
Hiçbir zaman gel yeni bir oyun oynayalım demedi
Tabutlar hep tahta ölen herkes tekti
O hep o’nu sevdi
Ve gel yeni bir ölüm seçelim demedi

Şimdi gözümden akan yaşa
Kana kana belirsiz bir karınca kandı aslında
Var yok
Bir var bir yok
Mezarsa insan değil de düş kapanının bir parçası
Soluk yaşlı ve yaslı
Savruk
Yokluk içinde kalmış kabir sallantısı

O o’nu severdi
Ve her şeyi boğazıma düğümleyip gitti