8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1685
Okunma
Ruhumun kanseri
Kanserli sabahların ardından geç kalışı
Ve aklına işlediği nakışı
Her uyandığım sabah biraz kanser
Her uyandığım sabah biraz kanser
Her uyandığım an keşke
İçimde garip bir serzeniş
Belki aşk belki üzüntülü geçmiş
Dur gerçeği yokluk
İstemsiz bir bitiş
Böyle sabahlara uyanan çok oldu
Karadeniz de yazıldı sayfalara
Sınırda doğmuş Batum’da
İçimi param parça kavuran hatıra
Yeniden şafakla suratımda
Ve ölüm çıkıyor karşıma
Sudan sebeplerle suya yazılmış bir aşkın kuraklığı
Yakıyor her söylenişti adı
Her eylül e gebe ağustosta
Saçlarım yaşlanıyor ve ağlıyor karanlığa
Ayrılık demeyin bana
Oldum olası boynumda geziyorum
Sehpada oluyorum
Düşümde ölüyorum
Ayrılık demeyin bana ondan ayrılamıyorum
Ve hadi “kalk gidelim Batum’ a
Batum ‘ un batağına”
Bataklıklarda yaşamaya gerek yok zira
Ömrümde delisi çıkmış çivisi çakılmış
Sabahlar kol geziyor ardı ardına
Her uyandığım sabah biraz kanser
Ve artık zaman yorgun yüzleşmekten
İçimde lanet bir serzeniş
İstemsiz gidiyorum bu yokluk bitiş