(1)

Ağabey
İlk defa abi, korkuyorum yaşamdan,
Yalnızlıktan korkuyorum.
Yüreğimi çıkarıp gitsem gidebilir miyim?

Uyumak istiyorum,
Hiç düşünmeden, gün yüzünün görmeden uyumak, ...

Yokluğuna alışmak zor abi

Geçenlerde ziyaretindeydim babamla.
O da çok özlemiş seni.

Birkaç damla sevgi döktü yüreğinden kara toprağa doğru.

Benim için birkaç damlaydı da
O’nun için her damla bir ömür.

Bunu biliyordum demedim sana.
Sen zaten biliyorsun, bizleri ne kadar gönlünden sever garibim.

Dayanamadı sanırım,
Sordu “özledin mi abini?
“–senin kadar değil” diyemedim,

Özledim demekte yetmedi cevaba
Uzun süre sessiz kaldım, her zamanki gibi
Hemen koşup, “ben yaptım” demeni bekledim, "sebebi benim bu özlemin” diyecektin, kurtaracaktın bu sorunun azabından
Olsan yanımda derdin bilmez miyim.
...

“Üşüdük oğlum hadi gidelim,
Burada kalmak acımızı dindirmez"

Allah’a havale etti seni, çok okudu
Ne kadar sevgisi varmış gözlerinde o gün,
Hepsini akıttı taşlarının üstüne.

Benden akan sevgiler içimde oluşturdu sevgi havuzunu,
Dışarı akıtamadım, küçücük bir duyguma, gururuma
Esir oldu sana
Verdiğim sözden vazgeçmedim.

Hatırlar mısın ?
Can yoldaşı olmuştuk, söz almıştın benden; “geri dönmezsem ağlama, dayanamam sana.” demiştin inanmadığım için vaadine

Bekledim döneceğini,
Nasıl olsa ağlamam diye.

Bir sözün arkasında durmak meğer zormuş be abi.
Ben de seni yaratanıma havale ettim
Uzun zamandan beri,
Buralarda emanet edecek insan bulamadım kendimi,
Senin kadar kimse sahiplenmezdi emanetine,

Olsaydın sende üşütmezdin
Sen sıcaksın inşallah,
Rahatın emin ellerde inanıyorum,
Ben üşüyorum abi herkes gibi…