Sabah erken değildi, evden çıkarken yola,
Eş dost çok, tanıdıklar var ola.
Selam verdik hem sağa hem de sola.
Amaç bu ya;
Bugün de heybemiz az çok dola.
Eski üst geçit kahvesinde verdik mola.

Çatı yerine kamıştan kurulu bir çardak,
Çardağın altında küçük kürsülerdir oturak.
Önümüze konuldu vazgeçilmezi illa ki;
Çayın pullusu hem de limonlusu,
Bir de ince belli çiçekli bardak.

Orta yaşlı, kısa tombul, gözleri kara iri
Beyaz ünlük bağlamış, ön yarısı kirli.
Yanı başımızda bağırıverdi adamın biri;
“Abi, bir milyon poğaça, simit yok mu alan?
Birkaç tane var ancak tepside kalan.”

Oturmuşlar kürsülere, biri tek başına
Eski bir sevdaya halen aşina.
Kimisinin tükenmiş aşı,
Dikmiş gözlerini bakar duvar taşına.

Eğer almışsa ilhamını şair halktan,
Bolca olur malzemesi sokaktan.


23 ARALIK 2020
Mehmet AKIN