Zenginin bol baharı, fukaranın harı var!
Varsıl kışın üşümez, yoksul temmuzda donar!
Zengine her yol açık, fakirin önü duvar!
Ne yazık, fukaranın damına baykuş konar…

Varsılın mevsimi çok, yoksulun bir tek yazı…
Yoksul yaşar dört mevsim damarında ayazı!
Bilmez, “levh-i mahfuz” da, yazılmıştır bu yazı!
İşte bütün bu yüzden, bağrı kor gibi yanar…

Zengin istesin yeter, suyu dağdan aşırır!
Fakir düşünür durur, dümdüz yolda şaşırır!
Engeller hep yoksula, o da sabır taşırır!
Elinden bir şey gelmez, hep için, için kanar…

Zengin, zenginliğini sanır asaletinden!
Bir kuru ekmeği de, esirger milletinden!
Ah, kurtulabilseler, şu haset illetinden!
Gör o zaman millete ne güzellikler sunar…

Kul hakkıyla beslenip, köşe dönenler duyun!
Bir empati yap da gör, makbul mü senin huyun?
Sal gitsin mecrasına, gem/i çekilmez suyun!
Allah fırsat verse de, kulu dünyada sınar…

Bir fırın ekmek bulsa, vermez varsıl birini!
Olsa hazineleri, koklatmaz el kirini!
Nasıl temizleyecek, gönlündeki irini?
Aklına gücü yetse, olur bir ulu çınar…

Karaman-2020/12

Halil Şakir Taşçıoğlu

TDK:
Gem: Atları durdurmak için ağızlarına takılan demir araç...