1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
620
Okunma
Kalbimle kuş tuttum,
Kuş sizlere ömür, kalbim kuş oldu.
Tek kanatlı kuş oldu mutluluklar,
Atmakta kalbimin ortasında naralar
Nakarat oldu dilimde kederin nağmesi,
Dilimin kimliği oldu; Keder,
Çile, hüzün, dert ve efkar.
O efkar ki şiirin düşünce biçimi,
Düzyazısal bir felsefe hasbihali.
Gökyüzünden
sağanak sağanak yaprak yağıyor,
Yeryüzünden sarımtırak yağmur savruluyor .
Hüzün sarısına boyandı kalbim,
Siyahın kırk tonu ile bezendim.
Derviş kesildi şah damarım,
Ruhum, zihnim ve varlık atlasım.
Ses etti kalbimin derinliğinden bir pinokyo
’Hiçlik ve varlık birbirinden doğar,
Birbirinden batar feleğin ilmikleri’
Yalanın bini bir para,
Uzadı tahtadan burun, uzadı kızararak.
Benim ismim Zünnûn;
Balığın sahibiyim.
Benim adım Zünnûn;
Balığın kendisiyim.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz