14
Yorum
88
Beğeni
0,0
Puan
3994
Okunma

Hiç bir iz bırakmadan
Topladım beyaz gülleri
Bir defa bin daha öptüm
Görmeliydin su birikintisini
Geçilmesi imkânsızdı
Renkli giysiler giymiyorum artık
Bavulumu da garda bıraktım
Tanı beni, anla beni…
Etrafını çevreleyen o küçücük rüzgârın
Ruhu sessiz mi sessiz
Bendini zorlayan imkânsızlıkta
Saatlere bakma, alışkınlık yapar
Annemse ağlardı iki kişilik
Ansızın soğuk ter bastı
Öptüm gözlerinden duymadın
Takvimler gün almadı yarına
Sana geldim sen gelmedin
Kapı tokmağında parmağım
Bir mum ışığı dün gece öldü
Ve zamansız tabut getirdiler
Sayısız gece sendin, yâr
Ezber ettiğim canlı kitaplar
Karanlık sokakların uykusu ağır
Uyandırmak boşuna
Küçük şehirler de unutmuş beni
Bir tebessüme sıralı
Yüzlerce anı yabancı kaldı
Matemdeyim artık yazmıyorum...
Ummuhan YILDIZ