0
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
624
Okunma
kendi etrafımda dönüp duruyorum
aynı şeyleri tekrar ederek tekrar
bir mutluluğun sonu olmak sonsuz olmaktan daha iyi
iki uçurum seçip ölmeyi seçiyorum
tabii ki duvara yansıyan ışık bir mucize bir bahtiyarlık
anlık atkı sıcaklığı kıvamında üşümüşken gelen
duyguların küçük su patikasına düşüşü
içsel zamanın geçişini hatırlatır
geçmiş dediğin şey
ayın suya şimdiki yansıması
kelimelerin içinde buğulanmış uğultu durakları
durup düşünmek tasarlamak yavaş bir dansın
önceden belirlenmiş kurgusu olsa bile
olmuş olmuş oluyor nafile
bir mesafe aradım içime düşebileceğim
kendime çarpıp kendime gelebileceğim
esnek geçişi olmayan sabit duygular
inanışlar düzleminde bir kaç üzücü sözcük
hakikat belirip de her şey buraya kadar
her şey bitti demedi.
