acılarında sevişilmiş
kayıp bir maviye benziyordunuz
sokak arası kaybedilmiş ruhunuzu aramak için
hacca bile gitmiştiniz
keşke bana gelseydiniz

önce
alnınıza yazılmamış bir ecrin şarkısını bestelerdik
sonra
taşlardınız küçük şeytanı

/bana daha sıra var/

kandırıkçı arzularınıza yanan
inat bakışlarıma
çıplak ellerinizle amin yazardınız

küfürbaz dilimden çıkacak amentü’yü
dudaklarınıza secde ederken
yetim bakışlarım için ya sabır çekerdiniz

az daha sabretseydiniz
sizin için kutsal toprakları
gözyaşlarımla sulardım
oysa şimdi
metruk bir mezar için ağlıyor tanrı

/sahi siz beni nereye gömdünüz/

yaşamak kadar değildiniz
bana her gelişiniz
kutsallığını öğüten bir tavaf gibiydi

siz semahtınız
ben ney
aşk’ın soluğu böyle bir şey

siz
döndükçe Mevla’ya
ara sıra da bana
inanmayı öğrendim hayata
ki
bu aymazlığımla
ya üfleyecektim ruhunuza
ya da tapacaktım allahınıza

peki ben ne yaptım
bu yolculukta size taptım
son durağınız aşk’a varana kadar
hem de allahına kadar…



alicengizoyunu
(…O; cezadır bu kente ezadır kalbe işte bu yüzden bütün sokaklar ve damarlar acının sese aşk’ın çığlığa dönüşünü gösterir… )