Güneş veda edince karanlıktı ruhum
Gözlerin olsaydı günüm doğardı.
Eğer gelmez, anmaz,sormazsan ruhum
Gözlerin olsaydı günüm doğardı.

Sevda çeken ben değil, yüreğimdi hep
Çöl gecelerinde bir Züleyha ’yım ben.
Baharıma yağmurlar yağıyordu
Paslı hançerler saplanıyordu, sensiz içime.

Karanlıklardan korkuyordum, yalnızlıklardan
Kurşun gibi acılar çökmüştü yüreğime
Sana olan hasretimi bilmiyordun sen
Sen tutsak ettin beni aşkına, sonra yalnızlığa.

Gel artık bıkmışım,yıkma beni sokaklara
Sonbahar yaprakları gibi sürükleniyorum
Bu bitmeyen rüzgarlarda, ayaklarım bende değil
Göçmen kuşlar gibi yüreğim sana doğru...

Bu gurbet akşamları öldürecek beni
Gel, çığlık çığlığa şiirlerim seni yazıyor.
Hüzün şarkılarının notalarında ağlarım
Ağlarım ; içimin bitmeyen acılarına, hicranına.

Anılarımıza sığındım bekliyorum bu akşam
Sonbaharın hüzünleri vuruyor, camda batan güneşe.
Orhan-ı dert makamı dökülüyor bağlamadan...
Kimsesiz öksüz kaldı, sensiz mor kanatlı kelebekler.

Aygün Deniz 05.10.2020