Ellerim çözülür ellerinden
Yüzümde her zaman ki o mahzun ifade
Lal olmuşum dilimde ise çaresizlik
Üstümde bir rehavet artık sonbahar mevsim.
Leyla gibi her şeydesin dalda,yaprakta,yağmurda bile sen

Eylül işte herkeste ayrı bir anısı var
Ya ağıtlarda ki gizli sır gibi hep örtülü
Lanetli imiş gibi anlatır kimi seni kendince
Üzgün anlar canlanır bütün resimlerinde ondandır hazan.
Lal olmuş bak güneşe lal, renkler lal,diller bile lal.

Eylül hüzünlerin bahtı karası sen
Yarınların şarkısı,şiiri ve türküsü sün
Leylakların geçse de zamanı izi hala sende durur yerli yerinde
Üzse de bu vedalar sen eylülsün eylülsün sen
Leyla gibi bahar dallarında sen solgun yapraklarda sen varsın

Eylülsün işte
Ve herkesin sana yazdığı gibi.
Her gönülde ayrı bir yarasın.
Kimi gönüllerde ise sevda.
Hazan koymuşlar adını,hüzünleri eklemişler
Sen eylülsün demişler ya.
İşte ben.
Çokça yeşilim azda sarı renklerinle bir efsaneyim
Benim işte ben
Şarkılarda dinlenen o sevda
Dillerden düşmeyen türkü
O benim işte ben
Ben Eylül...

Mehmet DEMİR
10.09.2020 AN"KARA