Bir gün senin için bir şiir yazacağım
Günaydın diyerek uyandıracak seni her sabah
Yüzünü yıkarken zülüflerini düzeltecek
Kahvaltı masanda ekmeğin olacak
belki bir tas çorba
kaşığın belki
ya da sondaki dua
Ama yeminle çayın kokusunu
değdirecek burnuna
Sonra sigaranı yakacak
Karşına oturup -ve elinden tutup-
ondan bundan laf açacak
Saksıdaki çiçeğinmiş gibi
öpmek isteyeceksin
belki o ara -istemem ya-
kahven soğuyacak

Not: Öpmek demişken
istediğin zaman öpebileceksin
Biliyorum öpmezsen dudakların kurur senin

Bir gün senin için bir şiir yazacağım
O en sevdiğin eteğinde
kopan düğmenin yerini alacak
Otuz altı numaralı mendebur gibi
zar zor açılmayacak
Gözlüğünün camını hohlayacak
Kemerinin tokası
ayakkabının topuğu
çantanın iyi ayarlanmış askısı olacak
Dudaklarına en yakışan ruju seçecek
ve tırnakların için
oje beğenecek

Not: Pembeydi değil mi en sevdiğin renk ?

Bir gün senin için bir şiir yazacağım
Ne zaman özlesen sevilmeyi
saçlarını koklayacak
Beninin kıyısında
ıslık çalarak dolaşacak bazen
bazen küpelerinin kulağına dokunduğu yerde
çıt çıkarmadan saklanacak
Kim bilir belki falına da baksın istersin
belki de nal gibi kapının ardına asmak
uğur getirmesi için

Not: Ne çocuksu inançların var bilirim

Bir gün senin için bir şiir yazacağım
Dudaklarından ölüm kelimesi dökülmeyecek
-ve o hep giden
ama geri gelmeyen trenler
otobüsler-
Kapında sürgü olacak çünkü
sevmediğin her şeyi sokağa süpürecek
Reddetmeyecek seni
Rilke ya da Poe gibi
yaralarına iyi gelecek
Öyle ki
çorabın kaçtığında bile
-ya da Kız Kulesi’nin eteklerinde
oynaşan dalgaları sayma isteğin-
imdadına yetişecek
Belki saçlarını taratmak istersin
-ördürmek ya da ne bileyim toplatmak-
belki de rüzgarın tacizinden korusun diye
toka yapıp takmak

Not: Bilirim iyi gelir sana
üzüldüğün zaman saçlarınla oyalanmak

Bir gün senin için bir şiir yazacağım
Döküp saçtığın tüm cümleleri
ve elbiseleri
senin için toplayacak
Kitap mı okuyorsun
Bulut mu topluyorsun
Çamaşır mı asıyorsun
Gerdanını mı kapatıyorsun…
Elleri hep ellerinin yakınında olacak

Köyünü mü özledin
Portakal çiçeklerini mi
Annenin avuç içlerini mi…
Onlar gibi kokacak

Not: Biliyorum ilk oyuncak bebeğini özlediğini
Ağla gitsin seni utandırmayacak

Bir gün senin için bir şiir yazacağım
Bütün masalları bilecek
ve sen günü bitirirken
yorgun göz kapaklarını öperek indirecek…



Özgür SARAÇ/Râzı
10092020Denizli

EDEBİYATDEFTERİ ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM