Nasıl bir intihardır bu (?)
Bilinmedik zamanların, arsız düşlerimdeki hezeyanı
Tenine değen tüm parmaklardan sonra
Vuslatın, ayrılıklara gebe olduğu
Bir "hiçlik" doğuşunu bekleyen, güneş miydi, umut (?)
Etme (!)
Eyleme beni, der gibi
Sazın telindeki gurbet türküsü
Gecenin ayazında, edepsiz hecelerin düşü müdür aşk ?
Ya da, umursamaz kaldırımlarında, sabahlamak mı gurbetin
Ey canına, can katmaya and içtiğim !
Kahrına yanmıyorum bu ayrılığın
Sabrına yanıyorum
Beklemek ne zor, bilinmedik zamanlarda düş kurarak
Geçecek elbet her dakika, ömür gibi olsa da
Geriye, yaşanacak kavuşmaları bırakarak

Kehanetine baktım da hezeyanımın
Bir seni gördüm, bana işkencede
Avuçlarındaki yüreğime geçmiş tırnakların
Hadi !
Hadi son bir kere
Sık da çıksın artık şu canım
Ya hiçlik bitsin
Ya güneşle doğsun umut
Arsız düşlerim, teninden çeksin parmaklarını
Çeksin ki, daha rahat batır yüreğime tırnaklarını

Ey umursamaz kaldırımları gurbetin !
Sil (!) üzerindeki bütün ayak izlerimi !
Düş artık (!) edepsiz hecelerden aşk !
Düş ki, anlamı olsun vuslatın !

Kırıl artık (!) düşlerimdeki ayna
Görmek istemiyorum, yansımasını
Yüzüme vuran ışıklarını bu şehrin !
Gel (!) diyesim var
Kal (!) diyesim var
Öl (!) diyesim var ruhuma
Koynundayken bütün hayallerin
Kolay mı ?
Kelebeğin kanatlarında girilen günahın
Bedelini ödemek
Tam ortasında gecenin !

O gece ki ;
Cana can katar teninde
O ten ki ;
Ruhumu fetheder her seferinde

Nasıl bir intihardır bu ?
Arsız düşlerimdeki hezeyanın
Tenine değen parmaklarımdan sonra
Vuslatı olsun doğan güneş umutla !
Son bulsun ayrılık !
İkiye bölünsün "hiçlik"
Ya da ben bölüneyim parça parça
Etme !
Etme/eyleme !

İbrahim ÖNÜÇ