Bir ezan sonrası/şafak aralandığında
Yok sayılır dün/unutulmasa da
Yeni bir telaş başlar
Yine itiş/kakışla
Hava soğuk
Eller cepte
Yakası kalkıktır ceketin
Aç olduğunu bilirsin/bilmesine de
Gelmemiştir
Lan bu simitçinin, dersin

Buz gibidir araba
Klima da bozuktur/hay aksi
Haydi bir ara gazı ver de/Motor ısınır belki

Uykun, hala omuzlarına yaslıdır
Bir an önce, işe başlasak bari
Nasıl bir tembellik bu/bitmedi gitti

Oh be
Saat olmuş oniki
Yemek vakti
Peşinden biraz mola
Rehavet çökmüş gibi
Daha akşam olmadı/hayrola

Bir gelen, bir giden derken
Bir gün daha kısalmıştır ömür
Ve dönüş telaşı/eve
Yorgunluk yetmezmiş gibi
Trafik başlı başına bir çile

Akşam yemeği tamam
Peşinden okkalı bir kahve
Oh dersin/nihayet be
Ulan bir de misafir gelmese

Kapanmıştır gözler
Öylece, koltuk üstünde
Bir fısıltı kulağında
Rüya mı/kabus mu belli değil
Unutma der
Kendine zaman ayır
Yaşamak hamallıktır hatırayla
Yarını umut say
Anlamazsın bile
Her şey biter
Bir Fatiha’yla

İbrahim ÖNÜÇ