Aşı demek;
Mikroba karşı tedbir almaktır.
Dışarıda ürerken meret,
bu mikrobun zayıfını bulmaktır.
-alınmasın kimse, zayıf yada mikrop deyince-
Çünki bu cüce
Kan yoluyla kuvvetliyi kovacaktır
ve vucudun beyi olacaktır.

Girdimi bir kere vucuda bu zehir,
vucut zanneder ki hastalık var,
gece-gündüz çalışır har-har,
karşıt güç üretir,
buna da bağışıklık yada direnç denir.

Aşı mikrop olmaya mikroptur ama,
bunun Makrop’u (yani daniskası) yatmış pusuya
ve 50 yıldır,
bir Cemaat yapmış harıl-harıl.
Nasıl olduysa-olmuş,
-aşı eniştesinden duymuş-
keşfetmiş kaynağını,
makrobu bulup-temizlemiş;
“ Gün benim günüm!” demiş,
başlamış yemeğe vurgunun kaymağını.

Bir beladan
bağışıklık kazanan kan,
farkedivermiş hemen bunu,
kurtarmak için vucudu,
and içmiş, karşı direnç göstermiş
bir daha uyumamaya.
Böylece zayıf aşı başlamış dahada zayıflamaya;

“Allah kısmet ederse bir kulun işini,()
mermere geçirir dişini.
İstemezse
muhallebi yerken kırar dişini!”