kabuğumuza mı çekilsek
acaba
dedemin bahçesinde
emektar ceviz ağacımız
en yüksek tepesinde
bir dal

dalın
ucunda
bir
ceviz

sanki bana gel gel diye göz kırpıyor

sıla mı canım çekiyor ne

inziva mı desem
terk-i diyar mı

kabuğuma çekilebilsem iyi olurdum

iyi olurduk
belki

deme öyle kardeş
deme öyle
vardır belki öyle bir yer

kendini sıkma bırak aksın gözyaşların
ceviz içi kadar kalmış zaten
yüreklerimiz

nasılsın diye sor hadi
yalan söyleyelim birbirimize

iyiyim kardeş

hadi
ben de sorayım sana

iyi misin kardeş

iyisin iyisin
ikimiz de iyiyiz

gözlerimizin nemi havadan
sesimiz boğuk çıkmıyor

inkar edelim acımızı
sen benim gözlerimi sil

ben de senin kalbini sarayım
kanamasın
içine aksın dışına sızmasın
kederin

görmesin kimse
işte bu kadar tutsak
işte
bu kadar esir yürek

iyiyiz böyle
her şey çok güzel olacak
iyi
olacağız


dur düzelteyim masken kaymış derdin gözüküyor
benim de mi kaymış
sen de benim derdimi ört
yüreğinin elleriyle

gülümse
gülümser gibi yapalım
ver
elini kardeş
gökyüzünün en mavisine
birlikte kanat çırpalım

hani
dalın ucunda ceviz vardı ya
ha bire göz kırpan

kabuğunu aralamış
gel diyen

sığarız kardeş
ana karnında gibi koyun koyuna
vav olur kıvrılırız

çekilelim kabuğumuza
dışarıda kızılca kıyamet
kulaklarımızda anne ninnisi
kimin umurunda artık güneş doğmuş doğmamış

gece korkutmuyor

sus

dinle
rüzgarın sesini
ağacın yaprakları hışırdıyor
uyudu mu acaba ceviz ağacı

sessiz olalım

yıldızlar
incileri gökyüzünün
ne güzeller ışıl ışıl

aaa
yıldız kaydı

nereye gitti acaba
kabuğumuzda yer var mı kardeş
gelseydi yarenlik yapardık

ay sanki bize bakıyor
göz mü kırptı

göz kırptı

çok uzaktan bir bebek ağlaması geliyor
duyuyor musun

ağlama ama artık

bak ben ağlıyor muyum
ağlamıyorum
ikimiz de ağlamıyoruz

dinle kardeş

uç uç böceği şarkı mı söylüyor
sanırım ağlıyor
gözlerimizi kapatalım uyur gibi yapalım
utanmasın

sahi ağlamak ayıp mı kardeş



...