adı gibi naif
duygusal bir kadındı
yasemen

kereste odun ve türevleri
bir kocası vardı

elin de değil
dilindeydi kızılcık sopası
her öğün söverdi kocası

bir gün
bir misafir geldi
sevgili kocasının
muhterem halası

nazlı bir çiçekti
yasemen
yeğeni ise koca kafalı
bir eşekti

yasemen soluyordu
gün be gün
kocası hor gördükçe
hemen hemen hergün

saklıyordu ağlayan kalbini
başı kalkmıyordu yerden
içine pusmuştu küsen yüregi
zevk alamaz olmuştu
hiç bir şeyden

hala hissediyordu
kadın küserse nasıl ağlar

çok iyi biliyordu
hatırladıkça eski günleri
gözleri doluyordu

yeğeni işten gelmişti
kapının zili acı acı
çalmıştı

yasemeni bir korku sardı
gül yüzü sarardı

fırladı yerinden
kapıyı açtı
kendisi içeri kaçtı

beklerse kapıda iki dakika
homurdanarak küfrü basardı
ağzından salyası akardı

ana ata kalaylar
ayı gibi içeri dalardı

hala düşündü bir şeyler yapmalıydı
ya da
gözlerini kapatmalıydı

böyle bir davranış
halaya geliyordu
ters
vermeliydi
yeğenine iyi bir ders

bana ne diyemezdi
karışmadan edemezdi

mal gibi bakıyorsun
kapıyı neden açmıyorsun
ağaç ettin lan garı
bir de içeri kaçıyorsun

bas bas bağırıyordu
ağzından köpükler saçıyordu
yasemen birden bastı çığlığı

eli yanağında
halanın yanında aldı soluğu

yüzü alev gibi yanıyordu
acı içinde kıvranıyordu

ellerin kırılsın vurdun mu
eşek sıpası

yok diye mi elinde sopası
tokadı basıyorsun
hay kafası kopası
artık çizmeyi aşıyorsun

evin içinde eli yüzünde
feryat figan ağlıyordu
yasemen

belli ki canı çok acıyordu

vurmadım ben
hala sen ne diyorsun

yasemen söyle vurdum mu
sana
asla da vurmam
biliyorsun


şaşkın şaşkın bakıyordu karısına
yasemen bir buluttu sanki
gözlerinden sular seller gibi
yaşlar akıyordu

aldı masadan bardağı
fırlattı duvara
hayretle bakakaldı kocası
paramparça olmuş
bardağa

vurmadan kırılmaz mı sandın
yüreğimi ettin paramparça

yetmedi
mi
kalbimi kararttığın
yetmez
mi
benzimi
sararttığın

vurmuyorsun
evet
morartmıyorsun diye yüzümü
kendine pay mı
çıkarıyorsun

yüzler kalbin aynasıdır
diye
boşa mı söylenmiş
sanıyorsun

her kalbimi incittiğinde
yüzüm acır
ve
morarır

yasemen elini çekip yüzünden
ağlayarak terketti
odayı

.
..