Yoksulluk hastalık gibi bırakmaz peşini
Ezilmekten ses çıkarmayanlar nedense hep iyi
İyilikten maraz doğa doğa korkuların sebepsiz
Bu millete ebediyen çaresizlik işledi, sanki ezelden beri

Anestezi uygulandı hislerimize, düzene aktivizm hapis
Alkolizme verir kendini, güzel günler esip geçti
Anarşistler ürkek bir şekilde eğildi, sistem bilincini ele geçirdi
Eşit eğitimden bahsedenler, çocuk gelinleri gördüklerinde neredeydi

Deneyimsizsen değersizsin, bir de üstüne dar gelirle geçin
Dehşetli bir şekilde demagoji yapanlar bugünün devrimcisi
Emekçilerin verdikleri mücadelede karşılıkları verilmedi, sikeyim adaleti
Emirlerin biçimlendirdiği düşlerimizi devletliler önemsemedi

Birlikten nefret ettirdiler, düşene bir tekme vur dediler
Senelerce bireye önem verdiler, cimriliği ise iliklerine işlemiş
İş istersen nerde torpilin, imtiyazlar zengin piçlerin
Onlara göre beceriksizsin, “çare yok belki de” bir abinin dediği gibi