"KAZMA/NIN YARATILIŞI"

Ey Enlil efendi.!
Verdiği nimetlerin gerçek yaratıcısı olan
Kararları değiştirilemeyen Efendi...

Topraktan ülkenin tohumunu filizlendiren Enlil,
Yerden göğü ayırmayı düşündü,
Gökten yeri ayırmayı düşündü.
Ortaya çıkan varlıkların büyümesi için,
Gök ile yerin kemiğinde Nippur tohum yaydı.

Kazmayı var etti, “gün”ü yarattı,
Emeği gösterdi, yazgıyı belirledi,
Kazmaya ve sepete “kudret” yükledi.

Enlil, kazmasını yüceltti,
Başı lacivert taşından olan altın kazmasını,
Gümüş ve altın dünya evinin kazmasını,

Lacivert taşından ...,
Geniş bir duvara çıkan
Tek boynuzlu bir öküzden çıkıntısı olan kazmasını.

Efendi kazmayı çağırdı, yazgısını belirledi,
Kutsal tacını Kindu’yinin başına koydu,
Çamurdan insanın başını biçimledi,
Enlil’in önünde o (insan?) ülkesini kapladı,
Kara-kafalı halkının üstünde sebatla durdu.

Yanında duran Anunakilerin,
Armağan olarak ellerine kazmayı koydu,
Enlil’i duayla yatıştırdılar,
Kazmayı tutmaları için kara-kafalı halka verdiler.

Kazma ve sepet kentler kurar,
Sağlam evi kazma yapar, sağlam evi kazma kurar,
Sağlam eve bereket gelmesini sağlar.
Kralına karşı çıkan eve,
Kralına boyun eğmeyen eve,
Kazma boyun eğdirir.
Kötü bitkilerin başını o ezer,
Köklerini çeker çıkarır, başlarını koparır,
Toprak bitkileri kazma kurtarır;
Kazmanın yazgısını Enlil baba belirledi,
Kazma yüceltildi.
Ve bir Kazma’ya emanet edildi.
İnsan’a...

^^_^^ ^^_^^

Destan M.Ö. 2500 - 3000 arasında yazılmıştır. 108 mısra’dan oluşan şiirin bazı bölümleri zamanla tahrip olduğu için bilinmemektedir. İlk insan’ın ve doğanın yaratılışından yerleşik hayata geçişten bahseder. Ve ilk kez insan, tanrıya dua eder.

Yeniden Uyarlayan;
M. C. ( Arkeolog )