" ÇOBAN SERÜVENİ "

Özledi sılasını, ulu Atasını

Onun kentine gitmeyi,
Babasının huzuruna çıkmayı,
Aklına koydu Nanna!

Asgirbabbar;
Kahraman olan ben,
Kentim için giderim,
Babamın huzuruna çıkarım!

Ben, Sin!
Kentim için giderim,
Atamın huzuruna çıkarım,
Babam Enlil’in tahtına varırım;

Ben, yalnız başına bir ben!
Kentim için giderim,
Anam Ninlil’in huzuruna çıkarım.
Atalarımın huzuruna çıkarım.

Doldurur gufasını ağaç ve bitkiyle
Hayvanları unutmaz elbet
Tıkıştırıp ne gelse aklına haral istifiyle
Ur’dan Nippur’a çıktı yola...

Arada durdu,
Doğduğu ırmakta verdi mola!
Ey sürgünün adamı, ey kapının fedaisi!
Seni tanıyorum sanki...
Sen öleceksin!
Benim, bu dünyada baki...

Lacivert taşından rıhtıma,
Enlil’in ulu kıyısına,
Nanna-Sin gemisini yanaştırdı,
Ak rıhtıma, Enlil’in rıhtımına,
Aşgirbabbar gemisini yanaştırdı,

Babanın,
Vücuda getirenin ırmağı üstünde,
Demir attı,

Enlil’in kapıcısına seslendi sonra;
“Aç evi, kapıcı, aç evi!
Bu dünya aç evi..
Ey koruyucu cin, aç evi!
Aç evi,
Ağaçları filizlendirenin evini aç!

Ey kulağı sağır!
Hayvanları doyuranın evini aç!

Kapıcı,
Bu dünya aç evi...
Ey koruyucu şimdi bana da aç bu evi!

Ben, Nanna-Sin!
Ay Tanrısı, semanın incisi
Aç bana kapıları insan inci-n-sin!

^^_^^

(( " NANNA’NIN NİPPUR’A YOLCULUĞU " İÖ. yaklaşık 3000 ))

Yeniden Uyarlayan;
M. C. ( Arkeolog )

(( Müzik ve düzenleme için Han AKÇADAĞ’a Teşekkürlerimle ))