Atılmış kalbine sonsuz kördüğüm,
Bir türlü çözmeye gücüm yetmedi.
Sevinç mi, öfke mi sende gördüğüm?
Bir türlü sezmeye gücüm yetmedi.

Kuş gibi sıkıştım kaldım kafeste,
Bir ümidim senden gelecek seste,
Hiç olmazsa yetiş en son nefeste,
Gönlümce gezmeye gücüm yetmedi.

Saplandı döşüme binlerce sancı,
Gördüğüm yüzlerin hepsi yabancı,
Bakışlar ilgisiz, hisler yalancı,
Sıraya dizmeye gücüm yetmedi.

Gidişin sessizdi, yine öyle gel,
Var mıdır önünde aşılmaz engel?
Saplanmış kalbime aşk denen çengel,
Onunla yüzmeye gücüm yetmedi.

Giderken bahardı, şimdi karakış,
Nelere kadirdir bir tatlı bakış,
Sevdayı dokudum bak nakış, nakış,
Resmini çizmeye gücüm yetmedi.

Kendi çabam ile bir koza ördüm,
Şu fani âlemde ne günler gördüm,
Hüzünle karışık bir ömür sürdüm,
Dertleri süzmeye gücüm yetmedi.

Bazen de gönlüme muhabbet doldu,
Benim sevincimi kıskanan oldu,
Haset beslemekten renkleri soldu,
Onları üzmeye gücüm yetmedi.

İnsan yaşadıkça çok acı tadar,
Müjdeyi bekleyen, kurbanlar adar,
Elimden gelenler ancak bu kadar,
Övgüler düzmeye gücüm yetmedi.

Sabri Koca





Dost şairlerin dilinden...... (kendilerine teşekkürlerimle)

Bakışların kerem gül bakıldım da
Sorulmaz nicesi ben yakıldım da
Sebebin bilinmez çok takıldım da
Senide üzmeye gücüm yetmedi. ...... Ahmet Kara
*
İçmeden olmuşum,ben yine sarhoş,
Aşıka gelir imiş,her zaman mey hoş,
Dünya için yaptım,baktım sonu boş,
İçip içip de sızmaya,gücüm yetmedi. ...... Nurettin GÜLBEY