25
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1632
Okunma

Her ışık kendi karanlığına doğar
Susarsın karanlığında asılı kalır haykırışlar
Bir mehtabın kalır gecelerinde
O da sanki biraz maviye çalar
Ama unutma sevgili…
Her ışık kendi karanlığına doğar…
Gecenin aydınlığına inat pusudadır kayboluşlar
Bir nefes kadar yakınsındır oysa
Bir sesin seni anlar
Anılar sitemlidir ve yorgun
Ama unutma sevgili …
Her yorgun tenhalığında konaklar…
Gözlerin senin değildir artık sevince
Bir ona bir sana baksın istersin
Tüm pencereleri kapanır hayatın
Sen olursun onda o sendedir aslında
Ama unutma sevgili…
Her ten kendi ellerini yakar aslında…
Ansızın geliver dersin tenhalığıma
Zamansız mekansız olsun istersin
Yaşamak istiyorum derken bile
Çalarsın kendinden zamanları
Ama unutma sevgili
Aşk hoyratça kullanmaktır dudaklarını…
Geliver ansızın sana uyanmalıyım
Doğ içime ışığınla aydınlanayım
Yalnızlığım ol kalabalığına sığındığım
Söyleyiver bensinler
Dillerinde lâl olayım…
1 Temmuz 2008
NeNa
5.0
100% (1)