Beni bir taş gölgesine yazın
Rıhtımdan damlar gibi körpe vücudumun
Suları yakarak endişe veren sessizliğinde
Eylemsiz bir ç harfinden
Elleri çelik kokulu nice tüten gelin ocaklarına

Şöyle baktığımda bir nefes gelir serencam !
Yıkık bir duvarın arasındaki papatya
Ellerimde tırsık bir şiir
Üç beş kağıt parçası
Ve maveradan ötedeki yıldız zamkı
Sana bana ülkeme bir şiir okurum sonra
Hilal görününce ağlarım ardından

Bana bırak kemendimi çiğneyeyim
Kendimi ağlatayım bir kör sessizlikte
Ve çıngıraklı bir harf olayım
Eyüp iskelesinden Üsküdar meydana

İliğimden tuttun beni
Sularda ağlarken karanfiller
Köşe bentli evin buğday kokusunda
Bungun bir denizin iç buhurunda
Yanar adım alevlenerek sevdim seni

İstanbul aks ederken mavera denizine
Zalim bir rüzgara teslim ettim yüreğimi
Günah işlerken birdenbire
Kalbimi söktüm senin yerine
Yağmur damlattım en derine

Sükut ettim kırılıp düşerek
Ruhumdan kıvrak bir masal gözleyerek
Sarıp sarmalayan gökten gelerek
İçimi eriten yüreğine karşı
Sevdim seni...

Vapur dumanını özler şair
Günah çıkarır şiirin her hecesinde
Sanırsın bir dolu badedir boğaz
Ellerin kalem olsun yüreğine yaz
Aşkın tüm hecelerini