Ben Bana Geri Verildikçe


Ben bana geri verildikçe
Ben her gün yeniden doğuyorum.
Ve güneş göz kırpıyor yine
Ben yine aynı karede ayı gözlerle
Yüzümde bilindik bir gülümseme
Demli bir çay sesleniyor dilime
Sonra bir çay daha yudumluyorum
Nasıl da özlemişim kendimi
Bir parmak bal çalıyorum dilime
Tatlı tatlı sözler mırıldanıyorum
Her cümlem yarını anlatıyor
Sanki dün hiç olmamış gibi
Bugünler fısıldanıyor kulaklarıma
Biliyor musun?
Unuttum belki önceki günleri
Gün diye isim verdim kuşlarıma
Biraz aptalca belki ya da delice
Ki kendimde olabilseydim ben
Dünü yaşar mıydım sence.



Arada anılar geliyor ziyaretime
Düşündürüyorlar
Üzerine basamadığım karıncalar vardı
Hala da aynı kıyamıyorum kimseye
Hani bir dilenci vardı açardı avuçlarını
Ak sakallı yaşlı bir amca mıydı?
Ne varsa cebimde yapardım bir ikram
Aslında her şey hep aynı
Hiç bir şey değişmedi bugünlerde
Ne isterlerse verirdim elbette
İçimde körelen sevgi haricinde.



Yollar terk edilmek için değildi
Biri gittiğinde, gelmediğinde
Yalnız sayılmıyor insan
Bilene binlerce hediye gibi
Görene çok şey kalıyor geriye
Benliği kalıyor gözlerine
Ve o mavi gözler şimdi
Hiç bir şey görmüyor artık.



Ve kendime geri verildim
Düpedüz kendime ikram edildim
Mutlu muyum? bilmiyorum
Umutsuz da değilim, olamam da
Mutsuz da değilim
Sensizim ama
Bensiz değilim.



Şans işte kendimin yerine
Seni kaybettim.
.
.
.