Ah asi duvar !
Almanya’yı dahi ikiye bölecek kadar
acımasız ve kindardın.
Hapishanelerde gökyüzüne uzanacak kadar merhametsiz ve sağırdın.

Sabır, kuşların ağzında taşıdığı kadife mendillerdi .
O mendillerdi ki dikenli tellere takılırdı .
Ne mendilin ahını duyardin ne de feryat figan bağıran kuşları .

Soğuktu bu yüzden tenin
Sertti yüzün , çatıktı kaşların .
İnsandan insana set olur
Adımlık mesafeler koyardın.
Bilmezdin ne hayaller canlanırdı sırtında
Ne resimler çizilirdi bağrına
Ne şiirler okunurdu simana .

Taşla örülmüştü gövden .
Bundandı kalbinin de taşlaşması.
Öyle ya sen yıkılmazdin
Toza toprağa karışmazdın
İnsanlarin beyninde hüküm sürer , aşılmazdın
Konu komşuyu birbirine düşürür
Yanından geçen küçük çocuğa dahi
Dal olup erik sarkıtmazdın

Yaşlı bir ninenin ellerine benzerdi ellerin
Sınırlarda yüzünü güldürmezdin göçmenlerin
Ve derdini dinlemezdin kimsesizlerin

Ey duvar içimde büyüyorsun
Bakışlarımı yıldızlardan
Mektuplarımı gökyüzünden kesiyorsun
Kibirli endamınla köşe başlarımı tutuyorsun
Aydınlağa karanlık ,
Karanlığa zifiri gece oluyorsun
Ve beni de git gide kendine benzetiyorsun.


11/09/2018