SANDALSANDAL O kadar vakitsizim Belki geç kaldım Belki erken Bir türlü getiremedim Denk... O yüzden umutsuzum O yüzden kırık bir nokta Hangi cümlenin sonuna gelsem... Kırılmış bedenim Ukde güvenim Noktaya Can bile verememiş... Kurumuş solmuş gül Can suyu neylesin Köküne çapa ,gübre Kurtarır mı Uğraşım cansız ayaklarıma Can vermek Düşsüz hayale Kan vermek Dengesiz güne ayar çekmek Benim dünyam Dört duvarım Çivisi çıkmış Neylesin gün gece Dün ,bugün ,yarın Biri birinden farksız Kısır döngü Sanki hamster gibi Dönüyorum döngüsel çevirimlerde Vardığımda Yok Varacağımda... Kırık Noktadan öteye gidemez Sandal Neylesin kürek Su altında batttı battı... Bu yürek... SİBEL KARAĞÖZ |
Şiirin sesi hiç susmasın...
Şiir yaşamın ta kendisidir…
............................................. Saygı ve selamlar..