ERGEN SİVİLCESİ
Gün yirmi dördü çeker
Saatler arasında sıkışmış
Ergen ergen konuşmalar
Baş vermiş sivilceler
Ürkek savunuşlar
Kabullenişler
Kulaklarımla gözlerim arasında
Uçuşurken düşünüyorum
...
Titrek sesinin teline dokunmak
Sırtında ki yüke el atmak
Yürek ister
Var mı ...
İzliyorum bir kahve içer gibi
Gördüğüm...
İki omzunun arasına sıkıştırılmış
Başlar...
Şiddeti baba ocağında ana kucağında
Ezbere durmuş
Kadınlar ,çocuklar ,erkekler
Kolay mı...
Asi gelmek...
Ses olmak
Bilek olmak
Tek yürek olmak...
Olmaz olmaz...
İlim irfan kapısı açılmadan
Gölgesiz korkuyu atmadan
Olmaz...
Endişe ,korku ,ergen sivilcesi
Büyütürsen sinersen
Büyür cerahatli öfke ,haykırış
Son raddesine kadar sızlar ,zonklar
Artık tutunamaz patlar...
Saçılır ...
Nokta nokta dağılır
Dahada büyük korkulara gölge
Daha sindirilmiş öfke
Daha çok kan
Cerahat...
Adı da ergen sivilcesi
Oysa kayboluşlar
İçten içe bitişler
Büyütme, kurut
Kökünden ...
Ergen sivilcesi ,ergenlikte kalsın
SİBEL KARAGÖZ