Ey yar!
Yarası bende saklı ruh eşim
Sevdası evrene sığmayan
Gülüşüne hayran olduğum
Bekle az kaldı vuslata
Vasiyetimdir!
Öldüğümde
Gamzene gömülesim var.
Biliyormusun sevdiceğim?
Dolaştım bugün
Bir zamanlar aşk mabedimizde
Kapı kırık, baca viran
Senden izler aradım
Aradıkca da ağladım .

Ne tarafa baksam hüzün
Yoktun orada çok aradım
Bulamadım ki seni gözüm
Sonra dedim;
Her tarafı senin özün.

Şen kahkahaların çınlıyor hala
Resmimizin kırık çerçevesi duvarda
Bir zamanlar sana baktığım pencere
Ve bana koşarak geldiğin kapı
Olmus viran olmuş ziyan.

Biliyormusun?
Komşularımız hala orada
Bizimki kadar de kötü değil evleri
Yoksulluk ve yaşlılık değmiş
Onların yaşamlarına da
Varsın olsun genede sağlar ya
Hala bacalarında duman
Ocaklarında aş
Bahçelerinde hercailer var.
Özledim dost sohbetlerini
Bahçedeki şeftalili ve erikleri toplayıp
Hadi hatun gidelim
Akşam komşulara demelerini.

Ruhuaynım gel artık
En azından ruhunu yolla
Yada gel rüyalarıma
Ben sana hala çok aşığım.
Zülfü Canan