0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
206
Okunma
Oy ömrüme ziyan sevdiğim
Seninle sonuma
Açtığın yaralar noktayı koydu biliyormusun?
Ben sana kanat çırpmayı beklerken
Evrildim yine içimdeki çocuğa
Sığındım bir kez daha onun merhametli kollarına
O beni teselli ederken büyüyecek
Ben umudu kırıla kırıla yaşlanacağım
Ne yazık!
Ama içimdeki asi nehir durmuyor
Taş diyor;
Taş, umarsızca.
Aklı firar ettirip
Gül kesiği olan sineme acımadan
Bir tohum daha serpeceğim bağrıma
Bellimi olur
Belki bu kez gögeririm.
Ar bellmeden; arsız arsız
Haykıracığım hayata
Ey Hayat!
Ey hayat
Dürdüm senin defterini...
Zülfü Canan
5.0
100% (1)
