Ağzımın içi yara
Dilim içeride fukara
Dişin günahı ne
Ona kalır tüm ahlar.
Uykusuz gecelerin
Hiçmi günahı yok?
Avuçlarım tırnaklarıma esir
Kan ağlar geceler boyu zulmüyle
Şimdi tırnak mı suçlu
Eziyet etti diye?
Avuçiçi mi izin verdi diye
O acıya mukdedir.

Teleflik zor gülüm
Biçarelik
Yetememezlik
Konuşsan kim anlar
Ağlasan seni bağrına kim basar
En zoruda nedir bilirmisin?
Sen sorgusuz sualsiz
Harcarsın herşeyini
Bağlar bahçeler bağışlarsın da
Üzümüne hasret gidersin.

Şimdi kime bu veryansın?
Hangi umuda su olmadın
Çatlaklarından sızan varmı?
Verdin hepsini hiç düşünmeden
Bak! Kuruda kaldı toprakların.

Düşünme artık gayr-ı sını
Günahlar giydirme ruhuna
Kork hakkın terazisinden
Bahtsızlığını tahtsızlığına
Sendin yeğleyen.

Bilemedim!
Bilemedim .
Bilidiğim bir şey varsa
Beşikteyken daha ben
Eziyete kertilmişim.

Doldurdum !
Doldurdum
Kemik aralarıma kadar derdi tasayı
Onun için batar sanarım kaburgamı
Halbuki yorgun telâşlardan biçareyim
Bahtım tahtımı çöpçüyü vermiş, neyleyim.

Kime şikayet edeyim?
Lehv i mahfûza mı?
Lehv i kaleme mi?
Amelim boynumda asılı giderim
Hâk bilir yazacağını da
Yaşanacak dünya bu dünya mı?
Bir onu işte çözemedim...

Zülfü Canan