Ellerin iki yanda bir yolda koşuyorsun
Gülüşün ciğerimden vuruyor zeytin gözlüm
Şimdi kim bilir hangi mevsimde üşüyorsun
Çamurda ayakkabın duruyor zeytin gözlüm.

Toplayıp getirdiler, kolsuz başsız cismini
Nüfus kayıtlarından düşürdüler ismini
Dünya denen duvardan indirdiler resmini
Vicdanımda çiçekler kuruyor zeytin gözlüm.

Sustuğun günden beri bütün kandiller söndü
Yer gök tarumar oldu dünya mahşere döndü
Sanki yaşadığımız kıyametten bir gündü
Beşer öldü gölgeler yürüyor zeytin gözlüm.

Bakışların öyle saf, öyle masumdu yüzün
Sırtında dağlar yüklü, kirpiklerinde hüzün
Ölürken can havliyle ettiğin o son sözün
İnsanlık cefasını sürüyor zeytin gözlüm.

Kandan bir nehre düştün, imtihanın ağırdı
Gözyaşlarına değse cehennemler soğurdu
Kim bilir son çığlığın ne acılar doğurdu
Vaveylan dağı taşı yarıyor zeytin gözlüm.

Muradına ermeden toprağa düştü başın
Gözyaşları içinde dikildi mezar taşın
Zifiri bir gecede kaybettiğin savaşın
İnsanlar suçlusunu arıyor zeytin gözlüm.

Dizlerime vurarak çektiğim her ahtasın
Günahlardan azade alem-i berzahtasın
Öyle mutebersin ki göklere erdi yasın
Melekler saçlarını tarıyor zeytin gözlüm.

Aydın yüksel-ANKARA
02.06.2019-PAZAR-17.22