Uzardı kolum,kanadım, başarmak hep idealim
Olsun deneme sayısızca, gocunmazdım inan buna
Dolup taşardı yüreğim ümitle, zorluklardan hiç yılmazdım
Ne oldu birden bize böyle, inan hâlâ anlamadım.

Kalkmıyor yerinden kolum, hayallere de küskünüm
Hem mahsun, hem de üzgünüm,çıkar bir yol bulamadım.
Devleşirdim önceleri, ezilmezdim yola,bele
Ağırlar bana hafifti, zindanlarsa bana meydan
İşte öldüm dediğim an, nazar değdi sanki bize
Kalkmıyor başım da yerden, soluk bile alamadım.

Sormadın ki neler oldu, gönül sana niye küstü
Arayan hep matem kesti, bayram bile gülemedim
Eller oynayıp gülüyor, zaman bende ters işliyor
İşler hep kötüye gidiyor, hır çıkardın ona yandım.

İstemezdim ayrılığı, gül gibi solup gitmeyi
Kırmazdım hatır ve gönül , konuşmazdım kem sözleri
Müsebbibi sensin bunu bil, kulak ister güzel sözler
Varsa hatalarını anlar, düzeltirdin arayı çoktan
Anladım ki dünya yalan, öldürmüşsün sende beni...

Dosttan candan gülmelere asırlaca kaldım uzak
En büyük pişmanlıkları, yakınlardan gördüm yazık
Meğer insanlar özünü er geç koyarmış ortaya
Cenazede bile güdermiş kârını vah ki onlara
Sıyrıldı sıtkım bunlardan, selam vermem bir daha da.

İyi seç eş ve dostunu, manalarının yok önemi
Bazen komşu dediklerin, alır onların yerini
Ne yazıkk ki hayat acı, bal değildir derdin ilacı
Vurmasınlar yeterki sırtından, düşman olmaz inan onlardan
Ne gelirse bu başa, kendini adamdan sayandan
Gel sen bir de bana sor, insan olur mu sırtlandan.

Menfaatler girmesin araya, sökün olur o maskeler
İşte o zaman anlarsın, kim şeytandır, hangileri de melekler
Niyazım olsun ki Hakka, uzak kalsın mal düşkünü
Kısmet olsun cümlemize,özden insanlık düşkünü...
Oğuzhan KÜLTE