Bu sabah çok güzel bir güne uyanıyorum. Eğer bir gazete edütörü olsaydım “ Viyana alındı “ manşetini verirdim sanırım. Nitekim evet Viyana bu kez alındı. Dilerseniz hatırlatayım sizlere . Viyana Kuşatması, 27 Eylül-16 Ekim 1529 tarihlerinde Avusturya Arşidüklüğü’nün başkenti Viyana’nın Kanuni Sultan Süleyman komutasındaki Osmanlı ordusu tarafından kuşatılmasıdır. Başarısız olan kuşatma sonucunda kale alınamamış ve Osmanlı ordusu İstanbul’a geri dönmüştür.
Bu kez dönmedik işte … Sonuna kadar buradayız hatta buralar yetmedi bize Basel ‘ e gidiyoruz dedik ve devam ediyoruz o ‘ çılgın Türklerle ‘ …

Ne garip değil mi bir 90 ‘ dakika neler yaşadık milletçe. Tek yürek deyimi gerçekleşti işte. Hiç umut yoktu oysa belki olur belki olmaz denildi. Dünyanın tüm futbol otoriteleri bile bize oynamazken biz dedik ki oynanır bize . İnce ama etkili bir Osmanlı tokadını attık istemeyenlere ve bu kez dönen biz değildik evimize. Oysa hasta adamdık ya biz nasıl 120’ dakika ayakta kalmayı başardık ? Hayretteler evet bence hayretteler. “ Hasta adamlar buysa işimiz var Avrupa “ dediklerini duyabiliyorum.

İhtiyacımız vardı buna milletçe unutmamamız gerekir bu inancın zaferidir. İnanmak başarmanın yarısı değil midir dostlar. Biz inandık , ben inandım ve başardık işte. Karşı takım oyuncularından birinin yaptığı açıklamayı hatırlıyorum da aynen şöyle demişti “ biz öyle bir takımız ki aynı anda nefes alıp aynı anda veriyoruz bu sebeple kazanmamız kaçınılmaz . “ Ben içimden cevap olarak şöyle seslenmiştim o dakika “ biz öyle bir milletiz ki bir ölür bin doğarız yazılması gereken destansa onu da yazarız evelallah. “ Ne özgüven varmış bende de …İşin şakası elbette ben ruhumuza güvendim. Bakar mısınız seyirci sayımız bile üçte biriyken onların öyle bir nefes öyle bir soluk vardı ki tam bir kuşatma bu dedim. Tadını çıkar Türkiye bu zafer senin.
Kanuni Sultan Süleyman demiş ki “ her sanatın bir üstadı , her dağın bir Ferhat ‘ ı vardır. Futbol sanatsa sizler sanatçısınız Milliler , Avrupa dağ ise her biriniz Ferhatsınız tebrikler.

Gariptir neredeyse hiçbiri sanatını konuşturacak alanda değillerdi.
En güzeli de hani her şey bitti artık dediğinde bir de baktım çimlerde yatan oyuncularımıza ötekiler " hadi kalk koş" dediler bu bence kanımızın son damlasına kadardı işte. Kanımızın son damlası son saniye de bir aktı gözlerden yaş boşaldı sanki.
İşte bu bence Veni… Vidi … Vici…yani GELDİM … GÖRDÜM… YENDİM...

Artık vaktidir dostlar Atamızın dediği gibi TÜRK ÖĞÜN , ÇALIŞ , GÜVEN…