8
Yorum
46
Beğeni
4,9
Puan
1629
Okunma


Ne vakit bir yangın görsem
Karıncaları düşünürüm
Suyu düşünürüm
Sonra Tanrıya bir hikaye yazdırırım
Annelerin gözyaşından.
Tanrım Tanrım
Bu acıya bir dil ver
Suskunluğu yıpratıyor kalbimi
Ellerim isimsiz bir ceset gibi
Kenetlenmiş sonsuzluğa.
Tırnaklarını saplamış kanıyor görmelerim
Bakmalarım karanlık
Sevgim bir yama gibi sesimde
Tanrım Tanrım
Beni bağışla
Umudun bütün çiçekleri soldu gönlümde.
Çiçeksiz ölmesin kimse
Ne güzel duadır dilimin altında epeydir
Ah Tanrım
Kader güzellemesidir bu mavi zincirler
Soluğumda ölümün ucuz kahkahası
Ve hiçliğin.
Saçlarımı okşamalı annem
Dudağımdaki mührü kırmalı tutunduğum
Azalıp azalıp bir mermer taşına
Darılıp darılıp huzurun kuşuna
Ah Tanrım ölmeyi aklımdan çıkarıp
Yeniden başlamayalım yaşamaya
Karanlığın hıncındaki kibrit ucunda.
Nedim KARDAŞ
5.0
90% (19)
4.0
10% (2)