İçerim düğüm düğüm
İçerim yara
Gözlerim kan deryası
Yüreğim çıra
Bedbaht bir zamanın çocuğuyum
Yazgım geceden de kara
Üç beş dumanlı söz kefenliyor ruhumu
Körkütük gönlümle giriyorum çukura

Göğsüm dolu mezar boylu boyunca
Kalpler ölüyor kalpler kararınca
Dağlar öksüz büyüyor
Eşkıya türküleri susunca
Bir yar göçüyor bir civan devriliyor
Eşikler sağır ocaklar kör kalıyor
Vedaların ardınca

Gök kanatlı turnalara sesleniyorum
Rüzgarı titreten doru kısraklara
Yaylım ateş çığırtkana
Kapı duvar susana
Yok mu bir selam kırk yıllık hatırıma
Hasret bırakıldım iki şirin kelama
Kendimden bihaberim
Geçeli nazlı yar benden
Nikahı çok yüreklere
Dahası kendimedir sitemim
Biliyorum yorgun bakışlım
Zülüflerinde bitecek arta kalan nefesim

Takvimde omuz omuza cansız sayılar
İki bin on dokuz
Ve aylardan esmer bir temmuz
Devran dönse
Aksa gündüz ve gece
Öyle ki ölüm meleği geldiğinde
Şakaklarımda çağlayan ter kesilse de buz
Biz ebed müddet sönmeyecek koruz
İntizarla dönen pervane
Aşk için yanan mumuz