Ne kadar sevdiğimi benden iyi bilensin,
Tatlı bir telaşım var, çünkü gelecek sensin,
Dağlar engel olmasın, yolun gülle bezensin,
Bölündü uykularım, seyrettim gökyüzünü.
Zaman çabuk geçse de, görebilsem yüzünü.


Güneş bu gün gecikti, doğsaydı biraz erken,
Sen yanımda olsaydın çayımı yudumlarken,
Boğazımda kalıyor sensiz bir şeyler yerken,
Ne kadarda özledim aşkla bakan gözünü.
Şu hasretlik bitse de, görebilsem yüzünü.


Rüzgâr hafif esiyor, dağlarda duman da yok,
Öyle huzursuzum ki; duracak zaman da yok,
Aranan yalnız sensin, başka şey uman da yok,
Seviyorum her zaman baharını, güzünü.
Kuşlar erken göçse de, görebilsem yüzünü.


Nihayet güneş doğdu, vurdu dağlara ışık,
Dakikaları sayar yollara bakan aşık,
Nasıl anlatayım ki, hisler karmakarışık,
Ne zaman duyacağım müjde gibi sözünü?
Gözüm iyi seçse de, görebilsem yüzünü.


Niçin böyle geciktin, plânda tehir mi var?
Köprüleri yıkılan aşılmaz nehir mi var?
İçmeyi beklediğin aşk denen zehir mi var?
Küllerle örtüverdim gönlümdeki közünü.
Yorgunluğum gitse de, görebilsem yüzünü.





Sabri Koca