9
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
1201
Okunma

Suçlamayın beni
Kimsem yoktu
Sayamadılar acıyan saç tellerimi...
Saçımın karanlığını aldılar eline
Elleri yosun gibiydi
Yıkadıkça geçmedi
Suya hasret kin vardı
Yıprandı kaldı kanadım
Ben uçamadım.
Bana vurulan bir darbeydi acıyın bana
Aya çizgilerimi kapkara ettiler.
Bu yüzden siyaha dargınım
Siyahın
Ahını aldı beyaz geceden
Umut aradık
Yıldızlı gökyüzünden
Karasından aldık ateşin kıpkızıl büyüleyici renginden
Yine bir gram siyaha düştü şeytansı rengin cehenneme katman hasretinden
Dilimi bir halat bağlasa
Sütten çıkma ak kaşığa bulaşırmı
Nefsim olmuş karnı kara
Durun dokunmayın bana
Ellerimi sokaktan topluyorum
Takılmıştır bir iğdenin dalına
Koparmak istedikçe kokusu hatırlatıyor
Siyahım batıyor
Acıma dayan diyen dirgen omurgama
Siyahtan beyaza hücum ettiler birden kanıma
Dokundu tenime yakışmayan bir zırhlı sürgü
Emanet edilmiştim
Siyah hep yalnız ve korkunç olandı
Asilliğine beyazı yakıştırdı
Yüreği bir yavruyu arar
Rahimden deriye bulaşan özlemi anlat anlat
Ağlardı...
İki dişin arasındaki bir emzik bilir
Bağıramayan hıçkırıkları
İki göz kapağı bilir
gözyaşlarının sus konuşmayla başlayan serüveni...
5.0
100% (19)