Yaşamak öylesine
anlamını yitiren bir sevgiyi diriltmeye and içmektir
tıpkı Azraile kafa tutan ölümlü aşık gibi
aşk ise ölümsüzdür
ona hayat veren sevgidir
yaşam umuda atılan bir zardır belki
belki de baştan kaybedilmiş bir kumar
kimbilir yaşamak bir kadının devrime dansıdır
Lorca’nın mısralarında Elsa
haziranda kırmızılı kadın
zagroslarda beritan efsanesi

yaşamak öylesine
Aragon ustanın elinde zaman
yitik ve kimliksiz coğrafyada mülteci
mart ayında lastik yakan çocuğun umudu
mıhemed şêxo dilinde akan bir stran
köşedeki kahvede bir içimlik kaçak çay
darağacında üç fidanın son sözleri
çarmıha gerilmiş bir inilti
roboski de ölümüne kaçak aşk
moloz yığınına dönen kent

yaşamak öylesine
bana aşkın sırrından söz et
kimi Kerem ile Aslı
bazıları Romeo ve Juliet der
ben,Mem ve Zin derim
bu sırrı çözen var mı?
yoksa Ninova’da taş tablette mi yazılı kaldı
Babilin asma bahçelerinde masallaştı
ya da Bağdat’ta yakılan kütüphanede mi yandı?
bir fahişenin göğsünde kalan son buse
ötekileştirilmiş bir coğrafya
bir varmış,bir yokmuş
ve onun aşksız büyüyen çocukları
soluksuz ,vatansız
her yarayı nasibi sayarak
ve öfkesini kınında saklayarak
dört elle umuda sarılanlar...

15 Mayıs 2019