sensiz bir günün amansızlığını yaşarken
ayrılığın hüznü ile irkildim
ansızın
debelenir bir duygu karmaşası içimde
kışın ayazında bir burukluk
sana dair özlem ürkekliği
bizi ayıran ıssız yollar
hep kimsesizliğimize çıkıyor

yalnızlığın duvar dibinde
ayrılığın korkunç tufanına kapılıyorum
yabancısı olduğum sözler dökülüyor dudaklarından
ve kahrolası yaşamın acımasızlığı
sanma ki bu son vedadır
belki yaşamın çelişkisidir
belki de ardından kopup gelen zamanın utangaçlığı

mutluluk bize bir numara büyük geldi sanırım
ne zaman sana dair sözler dökülse dudaklarımdan
boğazım düğümlenir
kısık ve orantısız
kelimelere yansıyan ismini telaffuz etmekten korkuyorum
boğuk bir duygu hali benimkisi
birazdan kopacak bir çöl fırtınası
her şey karanlık ve mavi gökyüzünde saklı

artık sana dair her şey yasaklı...
02. Şubat 2025