3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
725
Okunma
Gidişimle bir şey değişmez belki,
Kaldıkça, aramız düzelmeyecek.
Durdukça huzuru bulamam bilki,
Ben gidince kimse üzülmeyecek.
Mutluluk gelecek işte o zaman,
Hava ısınacak, kalkacak duman,
Engel çıkarmayın, sakın ağlaman,
Kimse hor görülüp, ezilmeyecek.
Tepeyi aşınca gurbet sayılır,
Efkar basar gönle, hüzün yayılır,
Arkama bakarsam belki cayılır,
Bensiz, kervan yola dizilmeyecek.
Gönül sayfaları bir, bir açılır,
Uzayan yollara hasret saçılır,
Bazen yaklaşılır, bazen kaçılır,
Gözyaşım yerlere süzülmeyecek.
Yarın ne getirir, kimler ne bilir,
Ne olacak sanki, neler eksilir?
Benim gitmem ile huzur da gelir,
Garipler üşüyüp, büzülmeyecek.
Yine gün doğacak, devran dönecek,
Yıldızlar parlayıp, sonra sönecek,
Eceli gelenler bir, bir ölecek,
Eksikliğim bir an sezilmeyecek.
Sabri Koca
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz