Dertler kapıya gelip, art arda sıralanmış,
Zayıf yanım aranıp, devamlı yoklanıyor,
Gönül sayfam açılıp, üzeri karalanmış,
Vefasız olsa bile yine de bekleniyor.


Kara bulut misali üzerime çökensin,
Kalbimi yaralayan zehirli bir dikensin,
Ellerinden tutmuşken, ellerini çekensin,
Dağılmıyor efkârım, ha bire ekleniyor.


Herkes dertsiz sanıyor, içime atıyorum,
Ölümün acısını yaşarken tadıyorum,
Bataklığa saplandım, devamlı batıyorum,
Dertlerim azalmıyor, iyice kökleniyor.


Karanlığa alıştım, dargınım gündüzlere,
Hep yokuşu gösterdi, indirmedi düzlere,
Herkes bahar yaşarken, soktu beni közlere,
Olanların vebali hep bana yükleniyor.


Ayırt edemiyorum renkleri ve biçimi,
Derdi bırakan gitti, ben yapmadım seçimi,
Dışarıdan bakanlar, ne bilsinler içimi?
Gönlüm isyan ediyor, ruhuma dikleniyor.




Sabri Koca