Öksüz bir sevda idi görüp göreceğimiz,
Sen bir yana savruldun, ben ise başka yana.
Ne bir mazimiz kaldı, ne de geleceğimiz,
Tükettik ömrümüzü; günahsız yana, yana.


Gittiğin günden beri yollarına bakamam,
Raydan çıkan hayatı düzenine sokamam,
Deli akan çay olsam, gönülleri yıkamam,
Buzlu sular içerim, kış günü kana, kana.


Anlatamam derdimi, bilsen nasıl beterim,
Düşürdün ateşine; sabah, akşam tüterim,
Yolunda bir mum olsam, eriyerek biterim,
Yeniden yanmak için beklerim dona, dona.


Kırıldı umutlarım çıkan son fırtınayla,
Beyazları kirlettik vurduğumuz karayla,
Hiç işimiz olmadı; ne köşk, ne de sarayla,
Ömrümüzü geçirdik; virana kona, kona.


Bu yorgun halim ile aşk yükü taşıyorum,
Bunca derde katlandım, yinede yaşıyorum,
İçimde bir his var ki; sona yaklaşıyorum,
Bekliyorum çaresiz; ismini ana, ana.




Sabri Koca