PERİKLES VE ASPASİA

Ben Perikles!
Antik çağdan kalma
yontulara benzer bir yüzü vardı Aspasia’nın.
Mesafelerle ulaşılmayan,
varlığına yaklaşılmayan bir asi!
Siz onu fahişe bilirsiniz.
Oysa ben filozof,
hatta aşkın öğreticisi!

Ne zaman yaklaşsam yanına,
o kadar uzaklaşıyor.
Bir saklambacın çocuksu yanı gibi
bilinmezliğin içinde kayboluyordu!
Ve bir gün yine,
üç nokta bilinmezliğinde kayboldu Aspasia!

Uzak ve duygusal oyundan sıkılmış mıydı yoksa?
O antik çağdaymış gibi,
ben milat sonrasında asi!
Kendini beğenmiş bir siyasi!

İşinize karışmak gibi olmayayım.
Ama Aspasia’yı tariften ziyade,
Merak uyandırıp,
bütün gizemiyle onu tanıtmaktır amacım.

Ben Perikles!
Emrediyorum...
Hemen herkes bir düş kursun!
Kendi Aspasia’sını arasın bulsun!
İmgede yarattığınız öykülerde,
bir şiir yazın Aspasia’ya
Kendinizi de betimlemeyi unutmayın mısralarda.

Mesela hiç ummadığınız bir anda,
bir tirad düşürün dilinizden!
Shakespeare, Shakespeare’liğinden utansın.

Hey sen bayım.
Ya sen bayan;
bitti mi aşkı anlatan şiirleriniz?

Öyleyse susun ve konuşmayın.
Sadece yazın
İlanı aşkınızı okuyacağım zaten.

Maşallah kaleminiz de güçlü!
Karalamak istediğinizi
bir kalemde yok etmeyi başarmışsınız.

Biraz tek taraflı olmuş sanki!

Keser kendine yontar derler ya,
öyle olmasın!
En azından aşkta adil olun.
biraz olsun okuyucuya doğru yazın.

Kendinizi antik çağda
masumca oynanan bir saklambaçta,
ya da bir aşkın içinde bulun!

Noktalı yerlerde, ünlemlere ağıtlar yaktırın mesela.
Virgüller isyan etsin!
Şiiriniz okuyucuda merak uyandırsın!
Hatta aklı karışsın!

Mesela aşkı göklere çıkarın satırlarda.
Heceler kopup da düşsün.
Kafiyelerle bağlamayın aşkı!

Antik çağda yaşanan aşk öyküsü ya,
uzatabildiğiniz kadar uzatın üç noktaları!
Milattan önce bilmem kaçıncı yüz yılda,
aşk aşk gibi yaşandı!

Yeter ki şiirlerde
herkes kendi Aspasia’sından bir şeyler bulsun!
Ve hatta bir çok Aspasia kendini bulsun!

Ben Perikles!
Aspasia’yı böyle buldum.
Kendisi zaten bir şiirdi!..

Efkan ÖTGÜN