Sönsün yüreğimde hazan ateşi,
Sevgini ver bana, can senin olsun.
Seninle doğsun hep sabah güneşi,
Ruhunu ver bana, ten senin olsun.

Yokluğunda sustu, cümle şairler.
Gelmez oldu ilham, öksüz şiirler.
Tamamlansın artık, yarım kesirler.
Yarınlar ver bana, dün senin olsun.

Gelirsin, bilirim yarın aniden.
Yürekler bir olsun, yansın yeniden.
En son söylediğin birkaç maniden,
İlkini ver bana, son senin olsun.

Gönül bir bahçedir, soğukta donar.
Buğday başak vermiş, kargalar konar.
Hadi toplayalım, bak sonra yanar.
Kepeği ver bana, un senin olsun.

Deniz hep verirdi, aşktan bir hisse
Orada koymuştum, alnına buse
Sevda sarhoşuyduk, çekmezdik tasa
Şafağı ver bana, gün senin olsun.

Kâbusmuş gördüğüm, terle uyandım.
İyi ki rüyaymış, nasıl da yandım?
Huzuru bulduğum geçmişi andım,
Bir dünya ver bana, ün senin olsun.