Baba Çınar Ağacı Gibidir Meyve Vermesede Gölgesi Yeter
Ne güzel benzetme çok güzel bir anlatım
Abigim yüregin var olsun sevgimlesin..

:'(((

yüreğime bir şey oturdu..

Yorum yapılırmı bu şiire saygıyla geçtim koca çınar babaya olan özleminizden ancak böyle içten anlatılırdı...selamlar...

Suskun değilim...
Haykırmaktayım artık!
Vurmayın babama!
Vurmayın dostum çınara!
Bıktırdınız yaşamaktan beni be...


Çınar ve baba.........

Koskoca insanım
Yine baba diye ağlarım



Kalem, yorum..........


Tebriklerimle

"Baba çınar gibidir, meyvesi olmasa da, gölgesi yeter" Özellikle bu sene bir çok yerde gördüğüm, doğruluğu ve edebi değeri ile halk kültüründe yerini almış bir ifade...

Necip Fazıl üstadın, "Bir Adam Yaratmak" eserini akla getirdi şiiriniz, Mehmet Tahir İkiler'in son derece başarılı sahnelemesi ile. Oradaki bir incir ağacıydı, ancak, çınar ağacı, şüphesiz, bir babayı daha güzel yansıtıyor.

Babalarımızın kıymetini bilmek dileğimle,
duyarlı kaleminize sağlık.

Benim koca çınarımda benim kollarımda so nefesini kollarımda verdi Ağlaya ağlaya okudum ve dinledim birkaç kez .Kaleminize sağlık..

hakkıyla babalık yapabilen koca çınarlara... babalar gününüz kutlu olsun... yüreğinize sağlık harika şiire yakışmış uğur böceği tebrikler....

kifayetsizim...........:((((((((

hey gidi koca çınar yanında olamayanlar ne yapsın...tek kelimeyle HARİKASIN.....

ahhh ahhh dedirtti siir ve yorum hala tekrar tekrar dinliyorum can kulagiyla
kaleminiz daim olsun yüreginiz var olsun
saygimla....

Sustum dillerim lal bu nasıl güzel bir duygu seli eser

/Koca çınarı kaybetmedim ben... Müşfik kolları yüreğimde her dem/


sadece bu dev dize için

bu
şiirin ellerini öperim ben..


ki;

*Babam çökmüştü ya birden,
Hain yumrular sarmıştı içerden.
O, hastanede benimle can derdindeyken,
Gelmiş şafak vakti sana, eli kanlı hainlerden.
Babam kollarımda veriyor son nefesi,
Ben hastanede çaresiz...
Aynı anda, atan yedikçe baltayı
Devriliyor üzerine, incitmeden gövdeni.
Dalın kırılıyor o an...
Atandan hatıra kalıyor bir yanındaki eksiklik.
Son nefesi yakıyor yüreğimi benim de,
Babamdan hatıra işte, o yüreğimdeki yanık...*


akşam ezanı okunuyordu hastanedeydik babam acılar içinde ağlıyordu ilk kez görmüştüm öyle ağladığını..Canı yanıyordu işte o an ölmek istedim diri diri gömülmeyi..
dışarı çıktım odadan hastanenin önünde
Allahım ne olur babamı yanına al dedim şefkatine merhametine al ne olur.
ben babam öldüğü gün öldüm
o hep yaşadı
çocukluğum öldü
neşem mutluluğum öldü

ama o hep benimle bazen çok hastalandığımda alnımdaki dudaklarını hissettiğim gibi..


Rabbim mekanını cennet eylesin babanızın
benim babamın
ve ahiretteki tüm babaların..


ve kutlarım babalar gününüzü
Rabbim sizi sevdiklerinize ve sevdiklerinizi size bağışlasın nice sağlıklı mutlu huzurlu babalar günlerine inşallah
kandiliniz mübarek olsun..


şiire teşekkürümle
saygı dua ile...

Babalar günün kutlu olsun canım arkadaşım...

şiirlikız tarafından 6/16/2012 9:25:51 PM zamanında düzenlenmiştir.

acılarımız bir

babalar gününüzkutlu olsun Turgay Hocam

kutlarım

saygılarımla

Hey gidi koca çınar hey!

Gövdesinden ben fışkıran bitap savaşçım…
Kavuran güneşime asi, koyu gölgem…
Hazan küllerini savuran ruhumun fırtınası,
Zifiri gündüzlerin serinliği, sıcacık yuvam…
Başıma omuz, yüreğime kucak dostum.

Nasıl da ömrüm oldun?
Yapraklarının yeşili besledi ruhumu;
Güldüm doyasıya...
Değerken birbirlerine, alkışlar gibiydiler beni;
Sevindim delicesine...
Sarartınca kendini ruhun acımasızca,
Ağladım solarcasına...
Döktün gözyaşı misali üzerime;
Üzüldüm sellercesine...
Uyudum dibinde; bekledin bıkmadan.
Dinlendim kucağında, sardın kollarınla.
Canım oldun, cananım oldun, yarenim oldun.

Hey gidi koca çınar hey!

Birlikte doğmuştuk ya, fışkırmıştın topraktan.
Ben kundakta, sense minicik bir yaprakta…
Kocaman bir çınar vardı yanında; atan...
Korurdu seni koca gövdesiyle, uçan kuştan.
Babamın kucağında gezen ben,
Kadim dostu atanla, o zaman tanıştım bilmeden.
Babam basmazdı üzerine senin,
Sulardı hatta bıkmadan.
Atan da gölgesini verirdi babamla bana,
Usanmadan...

Ben büyüdüm, sen büyüdün...
Boy ölçüştük durmadan.
Öylesine alıştım ki sana,
Hüzünlenince, döktüm duygularımı, bağıra bağıra.
Ağlayınca, yaşlı gözlerimi kuruttun rüzgârınla.
Gülünce, sallandın keyifle karşımda.

Hey gidi koca çınar hey!

Babam çökmüştü ya birden,
Hain yumrular sarmıştı içerden.
O, hastanede benimle can derdindeyken,
Gelmiş şafak vakti sana, eli kanlı hainlerden.
Babam kollarımda veriyor son nefesi,
Ben hastanede çaresiz...
Aynı anda, atan yedikçe baltayı
Devriliyor üzerine, incitmeden gövdeni.
Dalın kırılıyor o an...
Atandan hatıra kalıyor bir yanındaki eksiklik.
Son nefesi yakıyor yüreğimi benim de,
Babamdan hatıra işte, o yüreğimdeki yanık...

Görülecek acı günlerimiz varmış be dostum.
Haç şeklinde bir masadan koku yayılıyor,
Vurulan neşterden sadece ölüm akıyor.
İki gün geçiyor aradan; duruyor bende nefes.
Babam kolunu atıyor boynuma;
Tıpkı bir zamanlar, benim elim onun boynunda gibi.
Nefesini üflüyor yüreğimin yanık yerine.
Uğultu duyarken derinden,
"Döndü" sesleri esiyor yüreğimden.
Bir koşturma ki; sanki yeniden doğum...

Hey gidi koca çınar hey!

Gece idi hani...
Uğultu yırtarken karanlığı,
Devrilişindeki o hazin sesi, duyamadım ben.
Kahrettim fırtınaya şafak vakti.
Kırılmış dallarınla, mahzun yatan gövdenle
Bekler gibiydin ben dostunu...
Ne dost ya?
Mışıl mışıl uykusunda, ölüm izleyen dost!

Şimdi tam orta yerdeyim kadim dostum.
Hınçla gelmekte kalabalık üzerime,
Gözümde canlanmakta roman…
Hani duyuluyor ya sesler; "Vurun Kahpeye!"...
Linç başlamak üzere, değmekte sopalar.
Bir yanımda babam karşılamakta,
Diğer yanımda, sen çınar!

Suskun değilim...
Haykırmaktayım artık!
Vurmayın babama!
Vurmayın dostum çınara!
Bıktırdınız yaşamaktan beni be...
Tez olun hadi!
Vurun!
Vurun sırtıma...



Seslendirme : Suskunbiradam (Turgay)

yazan yüreği seslendiren yüreği gönülden kutlarım babalar gününüz kutlu olsun rabbim ailenizden ayırmasın kandiliniz mübarek dualarınız kabul olsun efendim saygılarımla

Birlikte doğmuştuk ya, fışkırmıştın topraktan.
Ben kundakta, sense minicik bir yaprakta…
Kocaman bir çınar vardı yanında; atan...
Korurdu seni koca gövdesiyle, uçan kuştan.
Babamın kucağında gezen ben,
Kadim dostu atanla, o zaman tanıştım bilmeden.
Babam basmazdı üzerine senin,
Sulardı hatta bıkmadan.
Atan da gölgesini verirdi babamla bana,
Usanmadan...

Ben büyüdüm, sen büyüdün...
Boy ölçüştük durmadan.
Öylesine alıştım ki sana,
Hüzünlenince, döktüm duygularımı, bağıra bağıra.
Ağlayınca, yaşlı gözlerimi kuruttun rüzgârınla.
Gülünce, sallandın keyifle karşımda.

Hey gidi koca çınar hey!


Ne güzel bir şiirdi günün manasına yakışan hüzün dergahının özü misali

tebrikler saygılarım çokça...

Nasıl da ömrüm oldun?
Yapraklarının yeşili besledi ruhumu;
Güldüm doyasıya...
Değerken birbirlerine, alkışlar gibiydiler beni;
Sevindim delicesine...
Sarartınca kendini ruhun acımasızca,
Ağladım solarcasına...
Döktün gözyaşı misali üzerime;
Üzüldüm sellercesine...
Uyudum dibinde; bekledin bıkmadan.
Dinlendim kucağında, sardın kollarınla.
Canım oldun, cananım oldun, yarenim oldun.

Hey gidi koca çınar hey!
GENE ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR.CANI GÖNÜLDEN KUTLUYORUM ŞAİRİM

beni de al yanına dostum benimde vurulsun sırtıma..

ne güzeldi aldı içine bırakmıyor şiir.

saygımla.