Bütün diller halay çeker ülkemde.
Ne kötülük gördünüz ki Türkçemde?
"Önce vatan" vardır madem ilkemde,
Vatansıza yer bulunur ökçemde.

Karacoğlan Osmanlı’da elde saz,
Sözlerini ulaştırmış bugüne.
Lale Devri şairinde Türkçe az,
Halk katında kavuşmamış hiç üne.

Fars diline Arapçayı kat biraz,
Türkçeden de üzerine serp hafif.
İşte sana saray dili, tat biraz.
Bilirim ki, alamazsın hiç keyif.

Azerbaycan, Türkiye’yle aynı soy.
Onlar Farsça, biz Arapça katmışız.
Hiç bilmeyen, sanır bizi ayrı boy.
Naçar kalıp içimize atmışız.

İnternette yaratmışlar sanal dil,
Yazışırken sesli harfi çalmışlar.
Aynı vatan, aynı bayrak, aynı il;
Ne yazık ki ruhumuzu almışlar.

Parmağınla birkaç harfi fazla yaz.
Özentiyle, yazık etme iline.
Sahip çık ki, kış olmadan gelsin yaz.
Güzel Türkçe çok yakışır diline.

Halay çeken Türkçe olsun elinde.
Yozlaşmaya “Artık yeter, bir dur!” de!
Dil birliği sağlanmalı ilinde.
Aksi halde tüm umutlar beyhude…