MAKARAM SARI BAĞLAR

Yüreklerin telli duvaklı yarım gelini aşk.
Hüzünlerin çanağında kavrulan vedalar.
İnsafsız gidişlerin uyuşturduğu beyinler.
Küflenmiş hislerin ortasında iki ruhun çöküşü.

Adımların hep aynı yere çıktığı merdivenler.
İnsan, hiç dönüp bakmaz mı geriye ne bıraktığına?
Bir kadın iniyor arabadan usulca
Güzelliğinin elbisesi siyah..
Uzaklara bakan gözlerinin rimelleri dağınık.
Kavuşmalarının pusulası saptırık.
Dilindeki tek türkü ’’Makaram Sarı Bağlar’’.
Acıtan kelimelere süt olamadı gitti kadın.
Gökyüzünde çılgınca sevişemedi içindeki kuşlar.

Sardunya dediğin asfalta diksen tutar derler.
Suyun içindeki gizemi anlamayan bir aşk belki.
Işıkta kusursuz görünen bakışlar gün yüzünde sersem
Silkele gitsin omuzlardan herşeyi
Patır patır dökülmeli içindeki elzem.

Üfledikçe kader ağlarını,
İnandığı yüregin kılıftan tüyleri her yere dağılmış,
Bu nasıl haksızlık !
Yaprağını hiç ayırmadan duran takvim gibi yaşananlar.
İçinde yarattığı duvarlar boyasız badanasız.
Yağmur bulutları mutlu edemedikten sonra akşam üstlerini
Biz neden rüya görüyoruz aşk adına ?
Artık uyanma vakti gelmedi mi bu kâbustan?
ARZU GÜNAL /SEDİR AĞACI KADINLARI